It’s evocative of times gone by. Going to the market is a step into my
childhood. And when I went to Yay
Kyaw wet market last July, my mind immediately transport back to the time with my
grannies in the market: in fact it was one precious moment of my life and a total
fun experience as I can ask them to buy what I like to eat for the day and buy
my favorite dessert from the market. That being said, any market is one of
those special places that my mind keeps taking me back to my childhood and I
personally want to document that fact in my blog.
Are You a Cycle Breaker — or Just a Grown-up?
9 hours ago
9 comments:
ကၽြန္ေတာ့္တို႔နဲ႔လည္းနီးတယ္..။ အေမ့ေနာက္လိုက္သြားေနက်..။
အဲလို ဟင္းသီးဟင္း႐ြက္ေတြ စားခ်င္တယ္
မမြန္ေရ..ၿမန္မာၿပည္ကို လြမ္းသြားတယ္...
ဖီးၾကမ္ငွက္ေပ်ာသီးနဲ.တ႐ုတ္ကဇြန္းရယ္၊ေစ်းဝယ္ရတဲ့အရသာေတြကို
လြမ္းတယ္။
ျမန္မာအေငြ႔အသက္ေတြ လႊမ္းၿခံဳေနတဲ့ ျမန္မာေစ်းေလး...။
( စာေတြ လာဖတ္ျဖစ္ေနေပမယ့္ Blogspot ေတြ အခုမွ ၀င္လို႔ရေနလို႔ အခုမွ ေျခရာခ်န္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ Link လည္း ခ်ိတ္ထားလိုက္ပါတယ္ရွင္)
အဘြားေတြနဲ႕သြားခဲ့ရတာလြမ္းလို႕အမွတ္တရအေနနဲ႕တင္လိုက္တာကိုလာအားေပးတာေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
စူးႏြယ္ေျပာသလိုပဲ အရြက္ေတြစားခ်င္သြားျပီ။
တို႕လဲလြမ္းလို႕တင္လိုက္တာ ညီမေလးေရ။
ဟုတ္ကဲ့ အန္တီဦး ဖီးၾကမ္းကိုအလြမ္းဆုံးပဲ။ ဒီမွာ မ်ိဳးဆင္တာစားဖူးေပမယ္႕မၾကိဳက္လွဘူး။
ျမေသြးနီေရ လာလည္တာေက်းဇူးပါေနာ္။ တို႕လဲlink ခ်ိတ္လိုက္ျပီေနာ္ သိလား။
မီးမီးလည္း ဖီးၾကမ္းငွက္ေပ်ာသ္ီးၾကိဳက္တယ္....။ လူနာလာေမးတဲ႔အတြက္ ေက်းဇဴးေနာ္ မြန္...။
ခင္တဲ႔
မုိးေငြ႔
လမ္း ၅၀မွာေနတုံးက အၿမဲေရာက္တဲ့ေစ်းေလးပါဘဲ။
အုန္းသီးျခစ္ေရာင္းတဲ့ဆိုင္ေလးကိုသတိရတယ္။
အဖြားနဲ႔ အေမနဲ႔ လိုက္သြားဖူးတဲ့ ျမန္မာျပည္က ဒီလို ေစ်းေလးေတြကို သတိရသြားတယ္၊ ငယ္ဘဝကို ျပန္ေတြ႔ေစတာ အမွန္ပါပဲ...။
Post a Comment